👨👩👧👧 Allemaal buren
‘Onze samenleving wordt geconfronteerd met groeiende maatschappelijke uitdagingen. De traditionele structuren en recepten blijken niet (meer) bestand tegen de toenemende complexiteit. Soms verkrampen ze ons samenleven, en wekken ze meer angst en verdeeldheid op. In een wereld met talloze individuen en diverse, vaak conflicterende belangen en waarden, is het normaal dat er wrijvingen en uitdagingen zijn. Er bestaan geen eenvoudige of eenzijdige oplossingen voor deze complexiteit.’
Dit is een fragment van de door de Florerende Gemeenschap in haar brondocument geformuleerde context.
Bij die context hoort een verlangen. Ook een fragment uit het FG-brondocument:
‘We voelen een verlangen om ons samenleven anders te organiseren. Er is een toenemend besef dat ge-aarde vormen van samen leven en werken nodig is. Het momentum is echt voelbaar. Sterker nog, die transitie is eigenlijk volop bezig. Op kleine schaal, soms onzichtbaar, nemen steeds meer mensen hun samenleven in handen. In elke lokale gemeenschap zijn mensen nieuwe scenario's aan het schrijven. Er zijn ontelbare lokale experimenten, dynamieken, aanpakken, die in de praktijk laten zien dat diepgaande verandering van onderuit ook echt kan.’
Geïnitieerd door Stichting Lodewijk de Raet is cv Re-story, net als onder andere Waerbeke, Transitie Vlaanderen, De Droomgaard, Commons Lab en vzw Robur op Den Eik bij deze florerende gemeenschap betrokken.
Het sluit aan bij de 25% revolutie, het gegeven dat je ‘maar’ 25% van de mensen nodig hebt om een transitie onvermijdelijk en onomkeerbaar te maken.
Er zijn al zoveel initiatieven, helaas opereren ze nog vaak als eilandjes, soms zelfs als concurrenten. En wat hebben we eraan als we straks transformeren naar een meer duurzame, schonere, mooiere en betere wereld, maar toch nog allemaal op een eiland zitten.
Terwijl we allemaal buren zijn!
Buurland
“In een ecosysteem is alles hoe dan ook met elkaar verbonden. Wij zijn ook deel van een ecosysteem: we zijn verbonden, alleen doen we alsof dat niet zo is. Sterker nog: we doen heel hard het omgekeerde.
We trekken onszelf heel snel terug in plaats van met elkaar verbonden te blijven of naar elkaar uit te reiken. Dat is boeiend om te onderzoeken”, zegt Valérie Carrette in een interview op Re-story over het festival Buurland.
Een leerfestival voor doeners, denkers en dromers die meebouwen aan een betere wereld en van en met elkaar willen leren. En volop genieten!
Het festival dat op vrijdag 13 en zaterdag 14 september plaatsvindt in de Citadel van Diest is een initiatief van Ria Baeck die al jaren met dat idee rondliep. Op vrijdag is onder andere Kees Klomp te gast, op zaterdag speelt Elke Leyman haar voorstelling De Illusie van machteloosheid.
Elke gang met andere buren aan tafel
Je kan je buren ook dichter bij huis zoeken. 😊
Elke schrijft in een dagboekfragment op Re-story over de walking dinner die ze samen met twee buurvrouwen organiseerde.
Het concept is blijkbaar al ontstaan in 1898(!). Toen noemde het ‘progressive dinner’. Op internet vind je veel informatie onder de naam ‘running dinner’.
Het komt erop neer dat je voor het voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht steeds in een ander huis aanschuift aan tafel met andere buren. En dat kok en tafelgasten pas een uur op voorhand weten wie ze gaan ont-moeten.
>>> In het dagboekfragment van Elke lees je meer over het diner met de buren >>>
PS. Zelf zo’n walking dinner organiseren voor en met jouw buren, we delen graag onze aanpak met je!
Daar gaat hij …
Opnieuw was Henry Mentink op krui-tocht.
Met een kruiwagen vol aarde en dromen van kinderen voor de aarde vertrok hij uit Varik, bij Nijmegen in Nederland. In wisselend gezelschap kwam hij na 45 dagen stappen op 5 juni 2024 aan bij het hoofdkantoor van UNESCO in Parijs.
Daar ijverde hij nog eens om de Aarde op de Werelderfgoedlijst te zetten.
Tijdens de laatste dagen (van dag 42 tot dag 44) rond en in Parijs sloot Valérie Carrette bij de kruitocht aan en hield ze voor Re-story een pelgrimsdagboek bij. Daarin vertelt ze onder andere over mensen en initiatieven die ze bezochten.
Indrukwekkend is bijvoorbeeld hoe Agnes de na de werken voor het aanleggen van de TGV-spoorlijnen als ‘dood’ achtergelaten grond weer nieuw leven inblies. Vandaag is het kale maanlandschap van vijfentwintig jaar geleden een groene oase met mozaïek van bloemen en een grote diversiteit aan planten en bomen.
Ook interessant: wat hier gebeurde trok de aandacht van de boeren in de omgeving.
Draag je mee!?
Re-story verbindt mensen die de toekomst als een gezamenlijke onderneming zien, ook al zijn ze allemaal op zichzelf verschillend.
Ook jij kan dat mee mogelijk maken!
Waarom je dat zou doen.
Dit is waarom Annie Galle dat doet …. “Ik steun deze brief, omdat de verhalen van Re-story de moeite waard zijn en gaan over waar ik van droom: dat mijn kinderen en kleinkinderen ook deze verhalen vinden om weerstand te bieden aan de stroming waarin we onbewust worden meegetrokken.”
Over twee weken ontvang je de laatste brief voor de zomerstop.
Tot dan, GEM van Re-story
PS. We zijn benieuwd welke droom voor de aarde jij als kind had? Vertel je erover in een reactie op het pelgrimsdagboek van Valérie!
Deze brief wordt mee gedragen door …